【仙吕】点绛唇_四友争春四拼音版、注音及读音：

文学家：顾德润

xiān lǚ diǎn jiàng chún _ sì yǒu zhēng chūn sì

【仙吕】点绛唇_四友争春四

sì yǒu zhēng chūn
四友争春

sì hǎi piāo péng，bàn shēng gē yǒng。jiē chén rǒng，shì shì cōng cōng，kǔ bèi nián guāng sòng。
四海飘篷，半生歌咏。嗟尘冗，世事匆匆，苦被年光送。

hùn jiāng lóng yǎn qián qīng gōng，yù rén jiàng zhé xiào xiāng féng。qiāo jīn jī yù，yǒng yuè cháo fēng。sān xiá quán míng xīn hāi tuò，qiān zhāng shī zhe jiù tí fēng。chūn fēng yáng liǔ，qiū shuǐ fú róng。wēn róu diǎn yǎ，tī tòu líng lóng。xiāo rén hún mèng guǎng hán gōng，mí rén zōng jī táo yuán dòng。yǒu péng měi rú xiōng rú dì，qīn juàn měi fēi hǔ lín xióng。
【混江龙】眼前青供，玉人降谪笑相逢。敲金击玉，咏月嘲风。三峡泉鸣新咳唾，千章诗著旧题封。春风杨柳，秋水芙蓉。温柔典雅，剔透玲珑。销人魂梦广寒宫，迷人踪迹桃源洞。友朋每如兄如弟，亲眷每非虎林熊。

yóu hú lú tiān xià hú shān fēng yuè lóng，zhè yī huǒ zuò yè zhǒng，yīng chóu yàn lǚ bù xiāng róng。jǐn xīn xiù fù qīn péi fèng，yuè méi xīng yǎn qíng bān nòng。chá gōng guò sān liǎng xún，xián gē dào wǔ liù tǒng。zǎn xià xiē gāo tán kuò lùn chéng hé yòng，duān dì shì fēng yuè liǎng wú gōng。
【油葫芦】天下湖山风月珑，这一伙作业种，莺俦燕侣不相容。锦心绣腹亲陪奉，月眉星眼情搬弄。茶供过三两巡，涎割到五六桶。攒下些高谈阔论成何用，端的是风月两无功。

tiān xià lè ér céng jiàn cuì xiù yīn qín pěng yù zhōng，sān dōng，jié xù qióng，lǎo lián pō qǐ kān shī huì yǒng。sāng chái gōng xuán bì jiān，zhǐ hú qiāo bī shǒu zhōng，měi rì jià gàn hé hōng。
【天下乐】儿曾见翠袖殷勤捧玉钟，三冬，节序穷，老廉颇岂堪施会勇。桑柴弓悬臂间，纸糊锹逼手中，每日价干和哄。

nà zhā lìng jiāng hú shàng liàng hóng，shuí qiáng sì kǒng róng tiān dì jiān dé xíng，zěn xué dé zhòng gōng cuì hóng xiāng chāo měng，dōu bù rú dèng tōng。jiǎ lǎo shí，qiáo zūn zhòng，mǎi zuò le xiān fēng。
【那吒令】江湖上量洪，谁强似孔融；天地间德行，怎学得仲弓；翠红乡钞猛，都不如邓通。假老实，乔尊重，买做了先锋。

què tà zhī tàn huā rén qì rú hóng，zhuàng yuán láng nù tián xiōng，bǎng yǎn gē ge，shàng zì chōng chōng。nǐ yě nóng ēn duō ài nóng，xiǎng cóng qián cuò yuàn le tiān gōng。
【鹊踏枝】探花人气如虹，状元郎怒填胸，榜眼哥哥，尚自冲冲。你也哝恩多爱浓，想从前错怨了天公。

jì shēng cǎo dà sī jiā bāo cáng dé xiǎn，yǒu péng měi jiǎng lùn dé tóng。shuāng shēng suī jùn fēng shēng zhòng，sū qīng quē màn qíng cháng tòng，féng kuí bù yǔ jī móu zhōng。fēng liú làng zǐ zěn jiào pín?gū hán zhuàng shì chóu nán gòng。
【寄生草】大厮家包藏得险，友朋每讲论得同。双生虽俊风声众，苏卿缺镘情肠痛，冯魁不语机谋中。风流浪子怎教贫？孤寒壮士愁难共。

wěi bù fàng yī shí huā，kōng fù sān shēng mèng，wǒ yǔ nǐ jié mǒ le qīng lóu juàn zōng。yí gè kōng láo xià wū shān shí èr fēng，yí gè xū dān zhe yǔ jī yún zōng。nà yí gè kuài mí féng，zhǐ luò de yàn lǎn yīng yōng，zhè lǎo zi dào duó le dōng jūn zào huà gōng。tā jiàn zhè ēn qíng tuō kōng，shǐ bǎ nà shi fēi jiǎng dòng，chǎn dì xiàng shù tóu shù dǐ mì cán hóng。
【尾】不放一时花，空负三生梦，我与你结抹了青楼卷宗。一个空劳下巫山十二峰，一个虚担着雨迹云踪。那一个快弥缝，只落得燕懒莺慵，这老子倒夺了东君造化工。他见这恩情脱空，使把那是非讲动，刬地向树头树底觅残红。