河传 乐府十拟，弁阳老人为古人所未为。素拼音版、注音及读音：

文学家：邵亨贞

hé chuán yuè fǔ shí nǐ， biàn yáng lǎo rén wéi gǔ rén suǒ wèi wèi。 sù

河传 乐府十拟，弁阳老人为古人所未为。素

yī chū xīn yì yǐ。xiá rì xiān shēng yǐ cí jì shì，qiě zhēng yǔ zuò，jì yòu huò jiàn qiáo lǐ zhū jùn yòng suǒ nǐ，yì qiè qí chū，yuè sòng lèi rì wú yàn。yīn wù gǔ rén zuò cháng duǎn jù，ruò màn zé yīn jié qì gài，rén gè bù lèi，wǎng wǎng zì mín yī jiā。zhì yú lìng zé lǜ diào bù wǔ jù yǔ，ruò wú dà xiāng yuǎn zhě，jiān yǒu qí yǔ，bù guò mìng yǐ xīn yì，yì wèi jiàn qí gè chéng yī jiā yě。suǒ yǐ lìng zhī nǐ wèi yóu nán，qiáng yù bī zhēn，bù wú dǎo xí，shāo shè jǐ jiàn，zhé fù wéi bèi。yóu shì wèi yì gǒu cuò，zī zhòng yǐ xiān shēng zhī qǐng，sī suǒ qiě dé shí jiě，wèi zhī qí shí néng shì gǔ rén yǔ fǒu，wéi xiān shēng yǒu yǐ jiào yān。zhì zhèng èr nián èr yuè jiǎ zǐ xù。biàn yáng zhōu cǎo hào，sù qián zi yún hào。nǐ huā jiān chūn rì gōng cí chūn diàn。lián juǎn。jīn xiāng yuǎn。wǔ lòu chén chén liǔ yīn。lóu qián yuàn hóng hé chǔ xún。chén yín。yù gōu liú shuǐ shēn。shuì qǐ cháng mén cuī shì yàn。qíng zhèng juǎn。qiáng bǎ jìng zhǎn。lù róu tí。tiān dài méi。bù yí。jūn wáng yóu yà chí。
一出新意矣。暇日先生以词寄示，且徵予作，既又获见桥李诸俊用所拟，益切奇出，阅诵累日无厌。因悟古人作长短句，若慢则音节气概，人各不类，往往自民一家。至于令则律调步武句语，若无大相远者，间有奇语，不过命以新意，亦未见其各成一家也。所以令之拟为尤难，强欲逼真，不无蹈袭，稍涉己见，辄复违背。由是未易苟措，兹重以先生之请，思索且得十解，未知其实能似古人与否，惟先生有以教焉。至正二年二月甲子序。弁阳周草号，素钱子云号。拟花间春日宫词春殿。帘卷。＊金香远。午漏沉沉柳阴。楼前怨红何处寻。沉吟。玉沟流水深。睡起长门催侍宴。情正卷。强把镜＊展。露柔荑。添黛眉。步移。君王犹讶迟。